ЖЫРАФ І ДЖАКОНДА Далягляды. Гарызонты. З касцякамі шафы. Хітра мружыцца Джаконда На намер жырафа Языком злізаць дашчэнту Дзіўную усмешку. А ў пустых вачах фрагменты Даўніх войн за сцежку, Што да зор вяла праз жыта На ўрадлівай ніве. Сэнс парэзаны, пашыты. Гледачы ў наіве Назіраюць слодыч ласкі Мутных персанажаў Хто яшчэ якія казкі Сёння мне раскажа? Пра каханне і пістоны, Пра крывыя ногі, Пра крывавы ранак сонны І пра той убогі Голас хіжага жырафа Пасярод пустыні, Што запхаў Джаконду ў шафу І зрабіў рабыняй.