Անշարժ կեցած մեկուսի
Կը հեծեծեմ սգավոր.
“Վայելքն ինձմե կը խուսի,
Կը հատնի կյանքն օրե օր:
Պիտի ըլլա՞ օր մ’արդյոք,
Որ դառնամ հին օրերուս.
Պիտի շնչե՞մ լիաթոք
Զվարթությունն անոնց կույս…:
Բայց բնության հըրճվանքեն
Հույս ու ժպիտ կը քաղեմ.
Լույսեր հանկարծ կը ճեղքեն
Մտածումներս դժխեմ:
Եվ անուրջներ ոսկեզօծ`
Լուռ` մտքիս մեջ կը պարեն,
Դուրս վանելով անոնց հոծ
Թուխպը լույսի փապարեն:
Статистика страницы на pesni.guru ▼
Просмотров сегодня: 2